Muzeum

ISą talerze, ale nie ma apetytu.

Są obrączki, ale nie m wzajemności

od co najmniej trzystu lat.

Jest wachlarz - gdzie rumieńce ?

Są miecze - gdzie gniew ?

I lutnia ani brzęknie o szarej godzinie.

Z braku wieczności

zgromadzono

dziesięć tysięcy starych

rzeczy.

Omszały woźny drzemie słodko

zwiesiwszy wąsy nad gablotką.

Metale,glina,piórko ptasie

cichutko tryumfują w czasie.

Chichocze tylko szpilka po śmieszce z Egiptu.

Korona przeczekała głowę.

Przegrała dłoń do rękawicy.

Zwyciężył prawy but nad nogą.

Co do mnie, żyję, proszę wierzyć.

Mój wyścig z suknią nadal trwa.

A jaki ona upór ma !

A jak by ona chciała przeżyć !