UMRĘ CAŁA

Nie szukam siebie w wierszu

ukrywam się głębiej

Nie chodzę w metaforze

jak w kapeluszu z piórami

Proszę do stołu przyjaciół

i wierniejszych jeszcze nieprzyjaciół

Umrę cała ale z jednego słowa po mnie

wyrośnie drzewo ciszy

I ponad zgiełkiem świata

wysunie zdziwioną gałąź