Një ditë në fushë shëtisnim,
Dhe ja, te ky pellg mu në fund
Të qeshur të dy ne u pamë
Në ujët që era lëkund.
Tani erdha prap’ tek udha,
Bredh tutje me mallin në gji.
Por pellgu është tharë siç duket,
Që veten mos shoh në vetmi.
Një ditë në fushë shëtisnim,
Dhe ja, te ky pellg mu në fund
Të qeshur të dy ne u pamë
Në ujët që era lëkund.
Tani erdha prap’ tek udha,
Bredh tutje me mallin në gji.
Por pellgu është tharë siç duket,
Që veten mos shoh në vetmi.
PoemWiki 评分
写评论