Një ditë në fushë shëtisnim,

一天我们在田原散步，

Dhe ja, te ky pellg mu në fund

看，尽头处的那个水池

Të qeshur të dy ne u pamë

我们两个笑着，相遇

Në ujët që era lëkund.

在被风搅动的水里。

Tani erdha prap’ tek udha,

此刻我又走到这条路，

Bredh tutje me mallin në gji.

思念在胸中嘶吼。

Por pellgu është tharë siç duket,

但看上去水池已经干涸，

Që veten mos shoh në vetmi.

如此我不必照见自己的孤独。