E55

Losse scènes zonder bijbedoelingen . . .

anders kijkt u in deze zaal eerst

naar uw jasje, schik het iets beter

of verplaats een schoen, ik wacht

wel even . . . u bent weinig veranderd . . .

wat een vlaggen . . . de jurk op uw knie

kan iets beter liggen . . . doe het nou

maar . . .

al die voorbijgangers, duizenden

heb ik er gezien . . . ik zal er

zijn, u ook, denk ik, een paar mensen

moeten elkaar toch voorbijlopen,

geen afspraak hoef je er voor te

maken . . . en laat het verder over

aan de edelman van het toeval,

een hertog van wie je het gezicht

nooit ziet, die zich met een loense

tongval in ons heeft bekwaamd,

een pianiste met een pleister om

haar pink, kaartverkoop, papier,

handen water hak hek gang, melk

in een kartonnen pak, dacht je

daar toen voor het eerst aan,

E55 energie . . . gaat het op in je

gedachten, bel ik je wakker, zal

ik het licht uitdoen?

Ik ben er geweest herinner me er

niets meer van zoals u nu hier bent

en nog niet weet wat u zich al dan

niet van deze avond zal herinneren.

Je was er toch zult u zeggen. Ja

maar op die dag in 1955 kon ik m’n

herinnering niet goed voorbereiden.

Er gebeurde zomaar wat, lopen en

kijken, meer niet en waarom zou

je dat onthouden?