You said: “I’ll find a new land, find another sea—

Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.

A new city’ll turn up, a better one than this.

Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.

Every effort I make is condemned, turns out amiss,

Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·

While my heart, like a corpse, lies buried deep,

κ’ είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμένη.

And my mind—how long will my mind stay sunk in stagnant sleep?

Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.

Here, wherever I look, wherever I turn my gaze

Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω

I see the blackened wreck of all my days,

ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,

So many years spent, ruined, lost by me.”

που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»

There are no new places you’ll find, you’ll catch no other tide.

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.

This city will follow you. The streets you tread

Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς

Will be the same, it’s in these same houses your head

τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·

Will turn grey, in the same neighborhoods that you’ll age.

και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.

Always you’ll end up in this city. Don’t hope to turn the page

Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις—

To an Elsewhere for which there’s no ship for you, no road shows clear.

δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.

Just as you destroyed your life back here

Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ

In this tiny retreat, so you ruined it world-wide.

στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες.