Tu jestem

Tu jestem — w mrokach ziemi i jestem — tam jeszcze

W szumie gwiazd, gdzie niecały w mgle bożej się mieszczę,

Gdzie powietrze, drżąc ustnie, sny mówi i gra mi,

I jestem jeszcze dalej poza tymi snami.

Zewsząd idę ku sobie; wszędzie na się czekam,

Tu się spieszę dośpiewnie, tam — docisznie zwlekam

I trwam, niby modlitwa, poza swą żałobą,

Ta, co spełnić się nie chce, bo woli być sobą.