Bugün pazar.

今天是礼拜天。

Bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar.

这是他们第一次带我出来见见阳光。

Ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün

也是我一生中第一次被惊呆：

bu kadar benden uzak

天空如此高远

bu kadar mavi

如此湛蓝

bu kadar geniş olduğuna şaşarak

如此辽阔

kımıldamadan durdum.

我站在那儿一动不动。

Sonra saygıyla toprağa oturdum,

然后我谦恭地坐在地上，

dayadım sırtımı duvara.

倚靠着白墙。

Bu anda ne düşmek dalgalara,

现在，谁会关心那我渴望掀起的浪潮，

bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karım.

或关心斗争，或自由，或我的妻子。

Toprak, güneş ve ben...

这土地、太阳和我……

Bahtiyarım...

我多么高兴。

（作于狱中)