Bugün pazar.

今天是礼拜天。

Bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar.

今天，头一次，

Ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün

        他们把我带到阳光里

bu kadar benden uzak

        而在我一生中头一次

bu kadar mavi

我看着天空

bu kadar geniş olduğuna şaşarak

        惊奇于它是这么远

kımıldamadan durdum.

        这么蓝

Sonra saygıyla toprağa oturdum,

        这么辽阔。

dayadım sırtımı duvara.

我站着一动不动

Bu anda ne düşmek dalgalara,

然后必恭必敬地坐在黑地上，

bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karım.

把我的背紧紧靠着墙壁。

Toprak, güneş ve ben...

这时候，一点都没想到死亡，

Bahtiyarım...

一点没想到自由，或我的妻子。

大地，太阳与我...

               我很快活。